هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که در آن شاعر از عشق و فداکاری دل و جان سخن می‌گوید. او از صبر و بخت و یاری‌گری تقدیر سخن می‌راند و در نهایت به عشق الهی و معنویت می‌رسد. شاعر با زبانی نمادین و احساسی، حالات درونی خود را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از نمادها و استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۴۱

دل به عشق تو جانسپاری کرد
صبر هم نیز حق گذاری کرد

صبر و دل دست چون بهم دادند
هم. نیارست پایداری کرد

تاب در کار ما همی افتاد
هم برآمد چو بخت، یاری کرد

بخت ما را نخوانده پیش آمد
راستی را بزرگواری کرد

این منم لا الله الا الله
که مرا بخت خواستگاری کرد

ای دل اکنون بساط مجلس انس
یارم آن لفظ گفت یاری کرد

که رقیبی کران شد از پس کار
بخت فرخنده پیشکاری کرد

بر در او چو زر نداشت اثیر
زود بر آب چشم زاری کرد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.