هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از احساس تنهایی و دوری از معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که نه معشوق توجهی به او دارد و نه خودش جسارت نگاه کردن به معشوق را دارد.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عاطفی عمیق و احساسات پیچیده‌ای است که درک آن‌ها برای مخاطبان جوان‌تر دشوار است. همچنین، این نوع اشعار معمولاً برای سنین بالاتر که تجربه‌های عاطفی بیشتری دارند، جذابیت دارد.
شمارهٔ ۱۳۲
وه که امروز بحال دگرم
تو چه دانی که نداری خبرم
از همه خرمئی دور از تو
تا ز تو دور ترم، دور ترم
نه تو را، رای که بر من نگری
نه مرا زهره که در تو نگرم
تو چه دانی که نداری خبرم
از همه خرمئی دور از تو
تا ز تو دور ترم، دور ترم
نه تو را، رای که بر من نگری
نه مرا زهره که در تو نگرم
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
