۱۹۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۵۴

توسن بسر عنان بمن ده
وان لعل شکر فشان بمن ده

این چهره چوزعفران نگه کن
آن لعل شکر نشان بمن ده

پنهان ز رقیب، نیم بوسی
پیش آر سرو، نهان بمن ده

وامی است مرا، بر آن لب خوش
رهنی بسر زیان بمن ده

یک شب، تو بخواه این حوالت
آن بسته دُر دهان بمن ده

دشنام تو مدحت اثیر است
راضی شدم از تو، آن بمن ده
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.