هوش مصنوعی: شاعر در این متن عاشقانه، از معشوق خود با توصیفات زیبا و استعاری مانند 'چهره چو زعفران' و 'لعل شکر نشان' یاد می‌کند و خواهان توجه و محبت اوست. او از معشوق می‌خواهد که پنهانی به او مهر بورزد و حتی دشنام او را نیز مدح می‌داند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از عبارات مانند 'نیم بوسی' و 'دشنام' نیاز به بلوغ ذهنی برای درک مناسب دارند.

شمارهٔ ۱۵۴

توسن بسر عنان بمن ده
وان لعل شکر فشان بمن ده

این چهره چوزعفران نگه کن
آن لعل شکر نشان بمن ده

پنهان ز رقیب، نیم بوسی
پیش آر سرو، نهان بمن ده

وامی است مرا، بر آن لب خوش
رهنی بسر زیان بمن ده

یک شب، تو بخواه این حوالت
آن بسته دُر دهان بمن ده

دشنام تو مدحت اثیر است
راضی شدم از تو، آن بمن ده
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.