۲۰۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۶۲

ای عهد تو جمله نانمازی
مهر تو چو صبر من مجازی

در پای هزار محنت افکند
عشق تو مرا، بدست بازی

از زلف تو وام گرد گوئی
شبهای فراق من، درازی

یک موی نمی سزد، که تا فرق
از محنت من پزیر بازی

زلف تو برآمد، آسمان گفت
هندوی تو من، به ترکتازی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.