هوش مصنوعی:
این متن شعری است که به زیبایی و جذابیت معشوق اشاره دارد و از تشبیهات و استعاره‌های زیبا برای توصیف او استفاده می‌کند. شاعر بیان می‌کند که اگر معشوق نبود، جهان فاقد جذابیت و زیبایی می‌شد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل آن نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد.
شمارهٔ ۱۷۴
روز تو اقبال و فرخ نیستی
گ تماشاگاهش آن رخ نیستی
هم خریداری فتادی قند را
گر لب او نوش پاسخ نیستی
ورنه حسنش داغ یوسف داردی
در جهان اسم تناسخ نیستی
ماه نخشب خود سبق بردی زخور
گر رخ آن ماه خلخ نیستی
ور ز رویش فال نگرفتی طرب
بزم شاه شرق فرخ نیستی
گ تماشاگاهش آن رخ نیستی
هم خریداری فتادی قند را
گر لب او نوش پاسخ نیستی
ورنه حسنش داغ یوسف داردی
در جهان اسم تناسخ نیستی
ماه نخشب خود سبق بردی زخور
گر رخ آن ماه خلخ نیستی
ور ز رویش فال نگرفتی طرب
بزم شاه شرق فرخ نیستی
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
