هوش مصنوعی: این متن به ناپایداری دنیا و بی‌ارزشی آن در مقابل ارزش‌های والای انسانی اشاره دارد. شاعر بیان می‌کند که در این دنیا هیچ چیز پایدار و باارزشی وجود ندارد و همه چیز فانی است. او همچنین به محدودیت‌های انسان در این دنیا و ناتوانی او در برابر تقدیر اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم فلسفی و انتقادی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار است. همچنین ممکن است نیاز به توضیح و تفسیر داشته باشد تا مخاطب جوان بتواند آن را به‌طور کامل درک کند.

شمارهٔ ۱۴

کریمی کو که در عالم زبون نیست
اسیر و عاجز این چرخ دون نیست

عروس بخت را گر زیوری هست
در این نه حقه ی آیینه گون نیست

اگر این است هستی ها که دیدم
درین کان هیچ نقدی نیست چون نیست

حسن بگذارد نیا را همان گیر
که این کژدم در این طاس نگون نیست

دو عالم را فراخایی بپندار
که از کنج دل تنگت برون نیست

که در ملک اجل سوی زمانه
بدین تنگی بدین کویت درون نیست

فلک گر نافه ای گردد پر از مشک
اگر رنگست آن جز رگ خون نیست
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳ - بالتماس دوستی گفته
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.