هوش مصنوعی: این شعر به ستایش قدرت و عدالت حاکم می‌پردازد و تأثیرات مثبت حکومت او را در جهان توصیف می‌کند. شاعر از زیبایی و خوش‌یمنی حاکم، تأثیر آسمان بر خلقت، قدرت خشم او که حتی سنگ را به لاله تبدیل می‌کند، و بخشش‌های بی‌حد و مرزش سخن می‌گوید. در پایان، شاعر از تلاش خود برای کسب تشریف و جایگاه سخن می‌گوید و اظهار می‌کند که هرچند در این راه شکست خورده، اما از این شکست نیز درس گرفته است.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و کنایه‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۲۰

ایکه قدرت صد چو گردون آورد
دور گردون چون توئی چون آورد

رأی تو رسمی که آرد در جهان
همچو رویت خوب و میمون آورد

رنگ و بوی خلق و خلقت آسمان
گر نیارد ماه گردون آورد

آتش خشمت که بر کوه اوفتد
همچو لاله سنگ را خون آورد

جان ز جودت زر ناموزون برد
چون نثارت در موزون آورد

گفتم آرد سعی تو تشریف من
کی گمان بردم که اکنون آورد

گر چه بشکستم در این تشریف نیک
زان شکستم نیز بیرون آورد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.