دل چون ز لبت شراب خواهد
درد از جگرم کباب خواهد

درآب دو دیده غرقه گردد
هر تشنه که از تو آب خواهد

گنج تو درین دل خرابم
خود گنج وطن خراب خواهد

حاشا که دل خطا پرستم
یک کار مرا صواب خواهد

بر چشم حسن حواله می کن
هرکو ز تو در ناب خواهد

ذره ز وجود خویشتن گفت
آن باشد کافتاب خواهد