هوش مصنوعی:
این متن شعری است که به ستایش طبیعت، دوستی، وفاداری و خوشبختی می‌پردازد. شاعر از سرو به عنوان نماد استواری و شادی یاد می‌کند، دشمنان را به خاک می‌سپارد و برای دوستان آرزوی سرعت و موفقیت دارد. همچنین، به زیبایی طبیعت و آزادی اشاره می‌کند و از صبحی پرامید و خوشبختی سخن می‌گوید.
رده سنی:
12+
متن دارای مفاهیم اخلاقی و فلسفی است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و الهام‌بخش است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای ادبی ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال دشوار باشد.
شمارهٔ ۳۷
سرو را ساکن به تخت آباد باش
همچنین باقی بمانی شاد باش
دست تنگ دشمنان درخاک باد
پای مرد دوستان چون باد باش
چون به طالع با کرم همشیره ای
در طبیعت با وفا همزاد باش
در سحرگاهی هم اکنون بر دمد
صبح اقبالت که افزون باد باش
ای جهانی بنده خلقت چو گل
همچو سوسن از جهان آزاد باش
با رخ خوبان سفلی کامران
بر دل پاکان علوی یاد باش
همچنین باقی بمانی شاد باش
دست تنگ دشمنان درخاک باد
پای مرد دوستان چون باد باش
چون به طالع با کرم همشیره ای
در طبیعت با وفا همزاد باش
در سحرگاهی هم اکنون بر دمد
صبح اقبالت که افزون باد باش
ای جهانی بنده خلقت چو گل
همچو سوسن از جهان آزاد باش
با رخ خوبان سفلی کامران
بر دل پاکان علوی یاد باش
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
