رق منشور است انسان، رق نگر
چشم جان بگشای و روی حق نگر

سوره واللیل زلفش را بخوان
وز رخ همچون مهش «وانشق » نگر

ما جوالق پوش عشقیم ای پسر
این قلندر بین و این جولق نگر

ای مقید کرده در سجین کتاب
معجز این آیت مطلق نگر

تکیه برفردا و طاعت کرده است
فکر خام زاهد احمق نگر

ذات اشیا با مسمای الف
همچو بی با اسم حق ملحق نگر

(حسن خوبان شد ز فضل حق پدید
ای نسیمی حسن با رونق نگر)

ای نسیمی طالبی در راه او
اندرآ در بحر و این زورق نگر

(ای نسیمی از جمال دلبران
مصحف حق را بخوان و حق نگر)

(چون نسیمی از رخت اعلام خواند
پادشاهی بین و این سنجق نگر)