۲۰۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۴

مطرب ساوجبلاغ زاغ و کلاغ است
بربط و طنبور آن صدای الاغست

شوره گز و تنگز و سپند و شتر خار
سرو و گل و یاسمین و لاله باغست

در بر صحرا ز برف دیبه اکسون
در شب یلدا ز چشم گرگ چراغست

هرکه به ساوجبلاغ کرد اقامت
چون نگری مبتلا بخبط دماغست

حاکم ساوجبلاغ روز و شب از حرص
مال کسان را بجستجوی و سراغست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.