۱۴۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۴ - و له قطعه

چهل هندوانه، چو گوی ز برجد
که کردیش غلطان ز چوگان سیمین

نه هر یک سپهری و، از دانه هایش
سعود کواکب از آن همچو پروین

چو پستان شیرین، پرویز شترش
چو خون دل کوهکن صاف و رنگین

گمان سر دشمنان تو کردم
بسر گشتگان بسکه بودند سنگین

سراسر گرفتم بکف هر یکی را
دو نیم از ره کینه کردم بسکین

زهر یک، دو فیروزه گون جام پرخون
کشیدم بسر، تا شدم کام شیرین

الهی بود تا بود شادی و غم
محب تو شاد و، عدوی تو غمگین
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۳ - تاریخ وفات محمد امین خان بیگدلی (۱۱۸۳ ه.ق)
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵ - ماده تاریخ (۱۱۸۸ ه.ق)
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.