کوکب شه تا ابد پاینده باد
موکبش را فتح و نصرت بنده باد

گردجیشش سرمه ی دیدار فتح
خون خصمش غازه ی رخسار فتح

بازرایات ظفر پرچم گشاست
باز آیات سعادت رهنماست

روز فیروزی و نصر است و ظفر
تیغ شه خصم افکن و دشمن شکر

ای دل خون گشته با نفس دغل
زیستن تا که بافسون و حیل

آتشی بگذار و ساز جنگ کن
عقل با فرهنگ را سرهنگ کن

نقدمه از فوج توبه برگزین
شاه با خیل توکل کن قرین

قلب را از صبر ده فوجی سزا
دو جناح از خیل تسلیم و رضا

تیغ عشق آنگاه بر کش از نیام
پس برانگیز اشهب ذکر از مقام

نفس را چون خصم شاهنشاه بین
قصه ی هستی وی کوتاه بین