هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر با لحنی شاد و سرزنده، از فرا رسیدن صبح و بهار سخن می‌گوید. او از می، ماه، و خرابات بهار یاد می‌کند و مخاطب خود را به شادی و راحتی دعوت می‌کند. شاعر همچنین از زیبایی و جذابیت مخاطب خود سخن می‌گوید و او را ستایش می‌کند. در نهایت، شاعر این شعر را به عنوان تسبیح خود معرفی می‌کند و از خداوند به خاطر این صبح زیبا سپاسگزاری می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن به دلیل استفاده از مفاهیم عرفانی و ادبی، و همچنین زبان شعرگونه و نمادین، برای نوجوانان و بزرگسالانی که با ادبیات فارسی آشنا هستند مناسب است. کودکان ممکن است در درک مفاهیم عمیق و نمادین این شعر دچار مشکل شوند.
غزل شمارهٔ ۸
انعم‌الله صباح ای پسرا
وقت صبح آمده راح ای پسرا
با می و ماه و خرابات بهار
خام خامست صلاح ای پسرا
با تو در صدر نشستیم هلا
در ده آواز مباح ای پسرا
خام ما خام تو و پختهٔ تست
تو ز می دار صراح ای پسرا
عاقبت خانه به زلف تو گذاشت
صورت فخر و فلاح ای پسرا
چشم بیمار تو ما را ببرید
ز صحیح و ز صحاح ای پسرا
از پی عارض چون صبح ترا
به نکورویی و راح ای پسرا
همه تسبیح سنایی این است
کانعم الله صباح ای پسرا
وقت صبح آمده راح ای پسرا
با می و ماه و خرابات بهار
خام خامست صلاح ای پسرا
با تو در صدر نشستیم هلا
در ده آواز مباح ای پسرا
خام ما خام تو و پختهٔ تست
تو ز می دار صراح ای پسرا
عاقبت خانه به زلف تو گذاشت
صورت فخر و فلاح ای پسرا
چشم بیمار تو ما را ببرید
ز صحیح و ز صحاح ای پسرا
از پی عارض چون صبح ترا
به نکورویی و راح ای پسرا
همه تسبیح سنایی این است
کانعم الله صباح ای پسرا
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
