هوش مصنوعی: این متن شعری است که تغییرات مثبت و تحولات روحانی را توصیف می‌کند. معشوق از حالت کفر به ایمان، از زهر به شکر، و از بدی به خوبی تبدیل شده است. همچنین، دشمنان و حاسدان نیز به حالتی پست و ناامیدانه افتاده‌اند. این شعر به تحولات درونی و بیرونی اشاره دارد و از شکر و لطافت به عنوان نمادهای مثبت استفاده می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن شامل مفاهیم عرفانی و تحولات روحانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگان و مفاهیم پیچیده‌تر شعر کلاسیک فارسی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

غزل شمارهٔ ۸۷

معشوق به سامان شد تا باد چنین باد
کفرش همه ایمان شد تا باد چنین باد

زان لب که همی زهر فشاندی به تکبر
اکنون شکر افشان شد تا باد چنین باد

آن غمزه که بد بودی با مدعی سست
امروز بتر زان شد تا باد چنین باد

آن رخ که شکر بود نهانش به لطافت
اکنون شکرستان شد تا باد چنین باد

حاسد که چو دامنش ببوسید همی پای
بی سر چو گریبان شد تا باد چنین باد

نعلی که بینداخت همی مرکبش از پای
تاج سر سلطان شد تا باد چنین باد

پیداش جفا بودی و پنهانش لطافت
پیداش چو پنهان شد تا باد چنین باد

چون گل همه تن بودی تا بود چنین بود
چون باده همه جان شد تا باد چنین باد

دیوی که بر آن کفر همی داشت مر او را
آن دیو مسلمان شد تا باد چنین باد

تا لاجرم از شکر سنایی چو سنایی
مشهور خراسان شد تا باد چنین باد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۸۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.