هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر درد و رنج عشق نافرجام است. شاعر از غم عشق سخن می‌گوید و آن را با عناصر طبیعت مانند کوه، شب و گل‌ها مقایسه می‌کند. او از ناله‌های عاشقانه، دل دیوانه و رازداری در عشق می‌گوید و در نهایت تأکید می‌کند که با وجود همه رنج‌ها، عشق او پایدار است.
رده سنی: 16+ متن حاوی مضامین عاشقانه عمیق و احساسات پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند درد عشق و رنج‌های روحی نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۲

این تف عشق که اندر جگر زار من است
باد افزون که دوای دل بیمار من است

کوهکن کوه اگر از غم شیرین می کند
کندن جان به جهان از غم تو کار من است

سرخی روی شفق تیرگی چهره ی شب
ز اشک گلگون من [و] آه سیه سار من است

ناله ام نغمه ی عشق است و دلم مرغ سحر
سرو من قامت تو روی تو گلزار من است

بعد این سرّ غمت را نکنم فاش به دل
دل دیوانه کجا محرم اسرار من است؟

پرده از خون جگر بر در دل باید بست
تا نداند ز پس پرده که غمخوار من است

واجب آن است که با تیغ سکوتش ببریم
که زبان با تو[سربار] ...ار من است

غم نه، گر خلق جهان دشمن جانم گردند
تا غم عشق تو ای دوست هوادار من است

از وجودم نگذارد اثری الهامی
این تف عشق که اندر جگر زار من است
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.