۲۱۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲

مانند سراب بند بر پا
بیهوده شدیم دشت پیما

بی بحر نموده شکل ساحل
بی آب نموده موج دریا

سر داده به باد بود و نابود
بگرفته ز خاک عرض و پهنا

بر اوج رسیده گه ز پستی
در پست فتاده گه ز بالا

چون ظلمت نیستی درآمد
نه ماند رخ و نه ماند سیما

در نای دمید دم مغنی
لب بست و فرو نشست غوغا

عاشق که و عشق چیست؟ دانی
درمانده و درد بی مداوا

سرگشته مطلب محالیم
ای کاش نبود این تقاضا

آخر به چه مایه قرب جوییم
بال و پر مور و راه عنقا

آتش نشود به باد خاموش
از سر نرود به فکر سودا

چون حق نشود عیان «نظیری »
گوییم که لااله الا
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.