هوش مصنوعی: این شعر به موضوعاتی مانند عرفان، زندگی، مرگ، و ناپایداری دنیا می‌پردازد. شاعر از تضادهای زندگی، مانند عارف و عامی، مستی و هوشیاری، و مرید و مرشد سخن می‌گوید. همچنین، به ناپایداری دنیا و سرانجام کارها اشاره می‌کند و از مفاهیمی مانند رندی، غربت، و عشق نیز یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر دشوار بوده و نیاز به تجربه و شناخت بیشتری از زندگی دارد.

شمارهٔ ۳۷۵

هنوز عارف و عامی نداشتند نزاع
که لای باده مقررر شد از برای صداع

مرید و مرشد و خادم تمام می دانند
که رند صومعه می می خورد به چنگ و سماع

غریب و عاشق و مستم خدا نگهدارد
ز شر شحنه غدار و مفتی طماع

اگر طبیب ترش روی دیر می میرد
چه غم ز تلخی صبر است چون بود نفاع

برین بساط تماشاگریم تا بینیم
چه می کند امل پهلوان و مرگ شجاع

رسوم تو ننهد مهر و ماه تا دوران
هزار بار نگوید به تنگم از اوضاع

پی خرید سرانجام کارها رفتند
به آن دیار که نایاب بود و قحط متاع

تو را اگرچه به این خاکیان رجوعی نیست
ضمیر غایب ابدال را به تست ارجاع

تو قدر ذره چه دانی «نظیری » از خورشید
که دیده تو ضعیفست از تمیز شعاع
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۷۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.