هوش مصنوعی: این متن شعری است که به موضوعاتی مانند زهد، قناعت، رهایی از دنیای مادی، و ارزش هنر و گوهر درونی می‌پردازد. شاعر از زیاده‌خواهی و تجملات دنیوی دوری می‌کند و بر ارزش‌های معنوی و درونی تأکید دارد. همچنین، به مفاهیمی مانند مرگ، بلا، و ناپایداری دنیا اشاره می‌شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر دشوار بوده و نیاز به تجربه و شناخت بیشتری از ادبیات و مفاهیم انتزاعی دارد.

شمارهٔ ۲۵۸

ای که زینت طلبی جسم ترا لاغر کرد
زینت این بس که بهر ژنده توانی سرکرد

شمع سان هرکه شبی بخت چراغش برکرد
تا سحر خاک کدورت ز جهان بر سر کرد

داشت دل را بشنیدن ز کدورت ها پاک
پنبه گوش، نگهداری این گوهر کرد

بزمین برد فرو خجلت محتاجانم
بی زری کرد به من، آنچه به قارون زر کرد

نه چنان ترک سراز یاد تو کردم ای دوست
ک پس از مرگ توان خاک مرا بر سر کرد

در جهان قیمت ما را هنر ما پوشید
زنگ با تیغ نکرد، آنچه بما جوهر کرد

نیست این بحر بلا جای اقامت ای خس
کشتی نوح نیارست در آن لنگر کرد

عمر با این همه تعجیل ندانم واعظ
که چسان بامن بیچاره دو روزی سرکرد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.