هوش مصنوعی: شاعر در این متن بیان می‌کند که عشق به معشوق او را شاد می‌کند و از هرگونه منت و یادآوری آن بی‌نیاز است. با این حال، از چشم‌زخم معشوق می‌ترسد و آرزو می‌کند که در راه عشق، هم با خود و هم بی‌خود باشد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی احساسی بیشتری دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و مفاهیم پیچیده‌تر مانند «بی‌خودی» و «چشم‌زخم» ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد.

رباعی شمارهٔ ۱۱۵

آن را شایی که باشم از عشق تو شاد
و آن را شایم که از منت ناید یاد

با این همه چشم زخم ای حورنژاد
در راه تو بنده با خود و بی خود باد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۱۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.