هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از عشق، جنون، و تأثیرات عمیق عشق بر شاعر سخن می‌گوید. شاعر از آموزه‌های عشق، از جمله صبر، رنج، و تحول درونی، صحبت می‌کند و از زیبایی معشوق و تأثیرات سحرآمیز آن یاد می‌نماید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات به رنج و جنون نیاز به بلوغ فکری برای درک دارد.

شمارهٔ ۵۳

قضا چنانکه ترا طرز دلبری آموخت
مرا به راه جنون رسم خود سری آموخت

چرا ز اشک و رخم سیم و زر به دامان ریخت
اگر نه عشق مرا کیمیاگری آموخت

مرا به جای مناعت مسالمت آورد
ترا به جای عنایت ستمگری آموخت

نظام غمزه اش آن چار فوج خاصه مگر
جهان گشایی از افواج ناصری آموخت

دلم که خون جگر می خورد شگفت مدار
ز ترک مست تو قانون خون خوری آموخت

بدین کرامت و اعجاز اگر غلط نکنم
عصای موسی از آن زلف اژدری آموخت

شمیم باد صبا چون نسیم صبح بهار
ز چین طره ی او نافه گستری آموخت

نشسته هندوی خالت به چهر آتش خیز
ندانمش ز کجا کیش آذری آموخت

سبق گرفت صفایی ز انوری به غزل
به وصف حسن رخت تا سخنوری آموخت
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.