هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از عشق و جمال معشوق سخن می‌گوید و تأثیر شگفت‌انگیز آن را بر عقل و دل توصیف می‌کند. شاعر از زیبایی‌های معشوق مانند قد دلکش، چهره‌ی نورانی، لب و دندان شیرین سخن می‌گوید و عشق را فراتر از عقل می‌داند. همچنین، اشاره‌هایی به مفاهیم عرفانی مانند بهشت و کوثر دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه‌ی عمیق است که درک آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی از اشارات شعر نیاز به دانش ادبی و عرفانی پایه دارد.

شمارهٔ ۱۴۴

سروقامت قیام دیگر کرد
دو قیامت به ساعتی برکرد

هم قیامت ز قد دلکش ساخت
هم کرامت ز چهر انور کرد

خاک در چشم ماه نخشب ریخت
بند بر پای سرو کشمر کرد

آنچه با عقل کرد سطوت عشق
کافرم مسلم ار به کافر کرد

شرم بادش ز نوش خنده ی تو
هرکه یاد از نبات و شکر کرد

نکند صد قرابه می با ما
آنچه آن چشم سحر پرور کرد

لعل سیراب و چهر سمائیت
قانعم از بهشت وکوثر کرد

لب و دندان شهد پرور تو
حلقه در گوش لعل و گوهر کرد

گر نی خامه ام به ذکر لبت
هر دم از نو بیان دیگر کرد

نه عجب هرکه قند ریزد باز
خوب تر هر چه را مکرر کرد

کلک نامحرم صفایی باز
داستان ها ز خون دل سر کرد

می ندانم که این بریده زبان
چون سر از سر سینه ام در کرد
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.