هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از ناکامی‌ها و رنج‌های زندگی خود می‌گوید. او از بی‌عدالتی، بی‌وفایی یار، و نبودن یاوری در سختی‌ها شکایت دارد. همچنین به ناامیدی از بهبود وضعیت و تحمل ظلم اشاره می‌کند. در پایان، شاعر به یادآوری خاطرات تلخ و ناعادلانه‌ای می‌پردازد که بر او گذشته است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عمیق عاطفی مانند ناامیدی، ظلم، و رنج‌های زندگی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد. درک کامل این مفاهیم نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد.

شمارهٔ ۱۵۰

نه او روزی دو، ترک بد سری کرد
نه یک شب طالعم نیک اختری کرد

نه روی دولتم دیدار بگشود
نه یکبارم سعادت رهبری کرد

نه مرگم از غم هجران رهانید
نه مردی بر مرادم یاوری کرد

نه یارم از تعدی دست برداشت
نه عدل پادشاهم داوری کرد

پس از عمری به قتلم رانده تهدید
مرا جانان عجب یادآوری کرد

جز او در کسوت اسلام کشنید
مسلمانی که چندین کافری کرد

به جورش بردباری های من بود
که او را بر جفاجویی جری کرد

بدین سان بسملم بگذشت و بگذاشت
معاذ الل که این استمگری کرد

توهم گیری جهانی با سر انگشت
اگر جم کارها ز انگشتری کرد

صفایی رازت از مردم نهان داشت
وگر نظم سخن های دری کرد

برید اول زیان خامه و آنگاه
از این غم پاره ای را دفتری کرد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.