هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از عشق و جادو، عقل و عشق، و تضادهای زندگی سخن می‌گوید. شاعر از دیدن صد اثر جادوی هاروت و نظر ماروت، عقل و خرد، عشق و وفا، و تضادهای دین و کفر می‌سراید. او از سجده به قبله‌ی ابرو، قوت روان در یاقوت، و سوختن در آتش عشق سخن می‌گوید و در نهایت، شادی خود را از غم عشق بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عرفانی و عاشقانه‌ای است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند تضادهای دین و کفر و عمق احساسات عاشقانه نیاز به درک و بلوغ فکری بیشتری دارد.

شمارهٔ ۲۱۰

یک نظر از دیده ی ماروت دید
صد اثر از جادوی هاروت دید

عقل خرد پیشه ی هشیار را
واله و زنجیری گیسوت دید

گردن صد رستم و سهراب را
سخره ی و سیلی خور بازوت دید

دیر و حرم را همه ز اسلام وکفر
سجده گر قبله ی ابروت دید

از نمکین لعل شکر پرورت
قوت روان در دم یاقوت دید

سینه ی عشاق وفا کیش را
سوخته ی نایره ی خوت دید

شادم از آن رو که غمش می خورم
دوست مرا لایق این قوت دید

پیر و جوان بنده و آزاد را
حلقه به گوش در هندوت دید

عقل صفایی صفت آغاز عمر
خویشتن از عشق تو فرتوت دید
وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.