تنهای یاوران همه در خاک و خون طپان
سرهای همرهان همه بر نیزه خون چکان

خونابه ی گلوی وی از چوب نی چکید
یا خون گریست با همه آهن دلی سنان

دل شان به داغ انده و تشویش هم رکاب
تن شان به تاب حسرت و تیمار هم عنان

تن ها قتیل تیغ گذاران لشکری
سرها دلیل ناقه سواران کاروان

افغان به ماتم شهدا رفته در خروش
ماتم به حالت اسرا گشته نوحه خوان

پهلوی شاه بی کس و همراه اهل بیت
تن ها به خاک خفته و سرها به ره دوان

تنها به پاس شه همه برآستان مقیم
سرها به سرپرستی اهل حرم روان

نالان از این رزیت و آشوب وحش و طیر
گریان ازین مصیبت و آسیب انس و جان

تن ها گواه حسرت سرهای تشنه لب
سرها نشان پیکر مجروح کشتگان

هم اشک در عزای شهیدان سرشک ریز
هم آه در هوای اسیران به سر زنان

تن ها کنایتی ز معادات دهر دون
سرها علامتی ز ستم های آسمان

زین ماجرا عجب نه اگر خون به جام اشک
جاری بود ز دیده ی جبریل جاودان

هم کر شد از شنفتن این سرگذشت گوش
هم لال شد ز گفتن این داستان زبان

سرگشته گشت کلک صفایی درین حدیث
از آن ره سه چار قافیه آورد شایگان
هر شعله آه دل الفی زین روایت است
هر قطره اشک خون نقطی زین حکایت است

«صفایی جندقی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir