غلطان به خون و خاک ترا پاره تن دریغ
عریان ستاده برسر نعش تو من دریغ

مقطوع از برادر و خواهر غریب من
ممنوع از اعانت فرزند و زن دریغ

بالقطع ازکشاکش غم کردمی قبا
خصم ار گذاشتی به تنم پیرهن دریغ

بعد از تو زنده ایم و ندارم به هیچ وجه
عذری ازین گناه به وجهی حسن دریغ

دست ار دهد سر افکنمت در قدم چو خاک
حاشا که برتو آیدم از جان و تن دریغ

ببر دمان غریق دم از روبه ی دمن
شیر خدای حیدر اژدر فکن دریغ

جم را ز جور جن دغا جایگه به خاک
دارای تخت و تاج و نگین اهرمن دریغ

جز نقص و نفی نسل نبی نیست در نظر
جایی که جانشین صمد شد وثن دریغ

ماند از غم بنین و بناتت نهان و فاش
جاوید روز و شب همه بر مرد و زن دریغ

پیش از شهادت تو چرا منشی قضا
کرد این قدر مسامحه در مرگ من دریغ

نخلت نگون و نسترنت غرق خون و باز
سرسبز و تازه سرو سمن در چمن دریغ

هر جانبم غمت به میانم گرفته تنگ
نتوان کناره کردنم از خویشتن دریغ

از خوی خصم خیره و از خون زخم ها
ما رخ آلاله رنگ و تو گلگون بدن دریغ

نسپردمت به خاک و گرفتم طریق شام
انداختم میان رهت بی کفن دریغ
از بانگ وا اخاه به گردون نوا فکند
آتش به جان ناحیه ی نینوا فکند

«صفایی جندقی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir