هوش مصنوعی: این متن شعری است که به بیان گذرا بودن دنیا و ناپایداری شرایط زندگی می‌پردازد. با استفاده از تصاویر مختلف مانند آب چشمه، باد صبا، پنبه، جامه و سوزن، شاعر بر بی‌ثباتی و تغییرپذیری همه چیز تأکید می‌کند. همچنین، این شعر به موضوعاتی مانند فناپذیری، غرور بی‌جا و بی‌اعتباری دارایی‌های مادی اشاره دارد.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق فلسفی و انتقادی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان زیر 15 سال چالش‌برانگیز باشد. درک کامل این متن نیاز به تجربه و شناخت بیشتری از زندگی دارد.

شمارهٔ ۵۴ - شیخ سعدی فرماید

بسیار سالها بسر خاک ما رود
کاین آب چشمه آید و باد صبا رود
در جواب او

بسیار صوف و چتر بتشریفها رود
کین پنبه آید وبکلاه و قبا رود

اینست حال جامه که دیدی بکازری
تا دگمها از آنکه برآید کجا رود

درکیسهای جیب عروسان رود عبیر
مانند سرمه دان که در و توتیارود

ای رخت نو بکهنه پوسیده چون رسی
شادی مکن که بر تو همین ماجرا رود

برجامه کتان بهاری چه اعتماد
میلک مکر ببقچه خاص شما رود

در حیرتم ازانکه ندارد لباس خویش
در رخت عاریت بتکبر چرا رود

سوزن بکارد زعجب تیز میرود
ناگاه هم سرش بسر بخیها رود

قاری لت کتان که کنون میکنی نکه
روزی چو لته لت زده در زیر پا رود
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۳ - مولانا حافظ فرماید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۵ - خواجه حافظ فرماید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.