هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر بیان می‌کند که اگر او نیز مانند معشوق سنگین‌دل و ناخوش‌خو بود، آیا باز هم به زیبایی‌های معشوق دل می‌بست؟ سپس آرزو می‌کند که ای کاش دل او مانند دل معشوق بود و خوی معشوق را داشت.
رده سنی:
16 سال به بالا
این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد. همچنین، استفاده از زبان و اصطلاحات شعری کلاسیک ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
رباعی شمارهٔ ۴۰۷
گر من چو تو سنگین دل و ناخوش خومی
کی بستهٔ آن زلف و رخ نیکومی
این دل که مراست کاشکی تو منمی
و آن خو که تراست کاشکی من تومی
کی بستهٔ آن زلف و رخ نیکومی
این دل که مراست کاشکی تو منمی
و آن خو که تراست کاشکی من تومی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۴۰۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
