هوش مصنوعی: شاعر در این متن از رنج‌ها، تلخی‌ها و دوری‌های زندگی خود می‌گوید. او از دوران سخت، شکست‌ها و تنهایی سخن می‌راند، اما در عین حال به عشق و امیدواری نیز اشاره دارد. با وجود تمام مشکلات، هنوز به نور و روشنایی دل بسته و به عشق و کوی دوست می‌اندیشد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عرفانی و احساسی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، برخی از مفاهیم مانند رنج، تنهایی و عشق نیاز به بلوغ فکری دارد که معمولاً در سنین پایین‌تر به‌طور کامل درک نمی‌شود.

شمارهٔ ۳۲۶

صد بیابان طی شد و از کاروان دورم هنوز
کشتی توفانی دریای پرشورم هنوز

بزم آخر گشت و دوران باده چندانی ندارد
شد تهی میخانه افلاک و مخمورم هنوز

پرتو خورشیدم و دارم هوای کوی دوست
عالم از من روشن است و طالب نورم هنوز

از توکل روزیم هر روز می گردد زیاد
خوشه چین خرمن ایام چون مورم هنوز

گنج در ویرانه بانگ خیر مقدم می زند
منزل من خانه جغد است معمورم هنوز

آمدی و خون عرق کردم ز بالینم مرو
بر سر من ساعتی بنشین که رنجورم هنوز

ناوکت را می کشم خواهی نخواهی برکنار
چون کمان در خانه بازو بود زورم هنوز

مدتی شد ساغرم را کرده دوران سرنگون
در شکست کاسه چینی و فغفورم هنوز

سیدا یا آنکه دوران تلخ کامم کرده است
می خلد چون نیش بر تن نوش زنبورم هنوز
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.