هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات خود را فردی مفلس و نیازمند در عشق توصیف می‌کند که در جستجوی رحمت و مهربانی است. او از غلتیدن اشک‌هایش بر خاک سر کوی معشوق می‌گوید، اما کسی به حال این یتیم دل‌سوخته ترحم نمی‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عرفانی و عاشقانه عمیق است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد. همچنین، مفهوم یتیمی و تنهایی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.
شمارهٔ ۱۵۴
مفلس کوچه عشقیم، کریم اینجا کیست
جای رحم است، ببینید رحیم اینجا کیست
اشک هرچند به خاک سر کویش غلتید
کس نپرسید که این طفل یتیم اینجا کیست
جای رحم است، ببینید رحیم اینجا کیست
اشک هرچند به خاک سر کویش غلتید
کس نپرسید که این طفل یتیم اینجا کیست
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
