هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از دردهای عاشقانه و تهیدستی خود می‌گوید. او از زلف معشوق که مانند هندوانه‌ای ثروت‌آور است یاد می‌کند، اما فال‌های پی‌درپی او را پریشان می‌سازد. همچنین، از بدبیاری‌هایش شکایت دارد که مانند سایه او را رها نمی‌کنند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی پیچیده‌ای است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند تهیدستی و بدبیاری نیاز به سطحی از بلوغ ذهنی دارد.
شمارهٔ ۳۹۹
نخندد چون دلم بر شانه، کز راه تهیدستی
به هندستان زلفت از برای مال می آید
اگر چون سنبلت صدبار فال از شانه می گیرم
پریشانی به چندین رنگ در هر فال می آید
نمی دانم کجا بگریزم از دست سیه بختی
که هر جا می روم، چون سایه از دنبال می آید
به هندستان زلفت از برای مال می آید
اگر چون سنبلت صدبار فال از شانه می گیرم
پریشانی به چندین رنگ در هر فال می آید
نمی دانم کجا بگریزم از دست سیه بختی
که هر جا می روم، چون سایه از دنبال می آید
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۰۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
