شنو از صاحب وقت و زمان حال
تحقق باشد آن بر جمع افضال

که جمعیت باولی بر زخیت
بود اندر کمال معنویت

بود آگاه بر کل دقیاق
هم از اسرار اشیاء و حقایق

که آنها خارج از حکم زمانست
زمانش در تصرف چون مکانست

بود در تحت امر او باجمال
مساوی ماضی و مستقبل و حال

بود این جمله یعنی آن دایم
صافت و حال او را ظرف لازم

به طی نشر مالک بر زمان است
بقبض و بسط حاکم بر مکان است

چو او دارد تحقق بر حقایق
ز جزو و کل ایجاد و خلایق

بلند و کوته و بسیار و اندک
بود اندرزمان حاضرش یک

بود در عقل آنسانس تصرف
بود اندر و هم دارد بی‌توقف

تصرفای او را دار تصدیق
تو از راه شهود و کشف و تحقیق

فعالش در حقایق فوق فهم است
و رای طور حس و عقل و وهم است

مسلط بر عوارض بر مقادیر
خود او باشد بتبدیل و به تغییر