میان بندگان عبدالحکم را
بدان حاکم بحکم الله شیم را

بحکم از حق بود بر خلق مأمور
زریب وظن و اوهام و ریا دور

نه تنها حکم او در امر شرعست
که حکمش جاری اندر اصل و فرعست

نشان حکم او باشد که بادی
کند در کاه و گندم افتقادی

ز حکمش شد شکار گربه عصفور
که کرمی خورده بود از ملک معمور

ز حکمش باد برد آرامش از گل
چو او بر باد بر باد داد آرام بلبل

ز حکمش خورد قاضی چوب رشوت
بحکم حق چو قاضی کرد حیلت

ز حکمش زاهدی شد همدم خلق
که او را بس دغلها بود در دلق

بدینسان حکم او جاریست مطلق
شکافد موی در احقاق هر حق