هوش مصنوعی:
این متن به موضوع وحدت و کثرت در وجود و تجلی ذات الهی می‌پردازد. بیان می‌کند که در ذات حضرت حق، جمع و تفرق یکی است و هر چه در ظاهر تفرق به نظر می‌رسد، در حقیقت جمع است. این ایده از طریق مفاهیمی مانند تجلی، تقدیر، و جامعیت توضیح داده می‌شود.
رده سنی:
18+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به دانش پایه‌ای در زمینه‌های عرفان، فلسفه و ادبیات فارسی دارد. این سطح از درک معمولاً در سنین بالاتر و پس از کسب تجربه و مطالعه کافی حاصل می‌شود.
بخش ۲۹۳ - عبدالجامع
بعبدالجامع ارجوئی تخلق
نیابد راه در جمعش تفرق
کند در روی تجلی ذات حضرت
ز حیث جمع و وصف جامعیت
ز نفس خویش و غیر او پس بتحقیق
نماید جمع باشد هر چه تفریق
نماید جمع در کل ز امر تقدیر
نمود و شکل و طیب و طبع و تأثیر
بدینسان دان بکل ما سوایش
نماید جمع هر چیزی بجایش
نیابد راه در جمعش تفرق
کند در روی تجلی ذات حضرت
ز حیث جمع و وصف جامعیت
ز نفس خویش و غیر او پس بتحقیق
نماید جمع باشد هر چه تفریق
نماید جمع در کل ز امر تقدیر
نمود و شکل و طیب و طبع و تأثیر
بدینسان دان بکل ما سوایش
نماید جمع هر چیزی بجایش
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۲۹۲ - عبدالمقسط
گوهر بعدی:بخش ۲۹۴ - عبدالغنی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
