بهر وصفی که باشد زنده هر شیئ
در او دارد تجلی اسم الحی

کنی گر نقش قلب این نام نیکو
ز گلزار حیات حق بری بو

در آن حبس نفس شرطیست وارد
دگر ضبط حواس و هم واحد

هم اینسان ذکر سر و ذکر اعلی
ولی با فکر کان شرطیست اجلی

دگر ذکری که باشد نفی و اثبات
بذات اشیاءست زان منفی بالذات

طریق نقش هر یک را بتفصیل
ز صاحب سینه جو بهر تکمیل

که بر تلقین اذکار است مأمور
اگر مأمور نبود نیست دستور

اگر مأمور نبود او بذکرش
بدل ثابت نگردد هیچ فکرش