هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از عشق و اشتیاق به غذاهای خوشمزه مانند قلیه، برنج، حلیم و شیرینی‌ها سخن می‌گوید. همچنین، او از گرسنگی و تأثیر آن بر روح و جسم خود یاد می‌کند و با طنز و شوخی به توصیف این حالات می‌پردازد.
رده سنی: 12+ متن شامل مفاهیم ساده و قابل درک برای نوجوانان و بزرگسالان است و هیچ محتوای نامناسبی برای گروه‌های سنی پایین‌تر ندارد. همچنین، استفاده از طنز و توصیفات غذایی می‌تواند برای نوجوانان جذاب باشد.

بخش ۲۰

زشوق آن رخ زیبا همی کشم آوخ
دل جراحت من بین و سینه لخ لخ
در جواب او

شمیم قلیه و بغرا وزید از مطبخ
مشام جان مرا تازه ساخت این، بخ بخ

دلا چو تازه کند جان به فصل تابستان
مباش غافل از آن بکسمات و شربت یخ

چنان عدوی تن جانفزای بریانم
که گر به دست من افتد بسازمش لخ لخ

ز اشتیاق حلیم و هوای قلیه برنج
به پیش مطبخیان می کشم هزار آوخ

مرا به صبر مفرما ز زلبیای عسل
که هست نازک و شیرین و صبر اوست چه تلخ

به پیش اطعمه خواران به معده آتش جوع
هزار بار فزونتر ز آتش دوزخ

شود به صومعه صوفی مقیم، پنجه سال
اگر چه روزنه ای وا کنند از مطبخ
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۱۹
گوهر بعدی:بخش ۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.