هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از بوهای مختلف مانند سنبل، حلوا، کباب و... صحبت می‌کند و هر بویی را به یک مفهوم یا احساس خاص مرتبط می‌سازد. همچنین، در برخی ابیات به مفاهیمی مانند فقر، بیماری، و امید به بهبودی اشاره شده است.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عرفانی و اجتماعی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، برخی اشارات به فقر و بیماری نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک عمیق‌تر دارد.

بخش ۵۰

بوی سنبل ز دم باد صبا می آید
خوش دلم هر چه از آن یار به ما می آید
در جواب او

بوی حلوای تر این دم ز کجا می آید
که مشام من از آن بو به نوا می آید

تکه گوشت نهادم به دهن دل گفتا
شاه بنگر که به سر وقت گدا می آید

می رسد کاسه اکرای عدس، نان تنک
با حذر باش که آشوب و بلا می آید

دل که بیمار شد از آرزوی قلیه برنج
با عسل گرده کنون بهر شفا می آید

از بیابان عدم می رسد اکنون ریواج
مکنش عیب اگر بی سر و پا می آید

گویم اوصاف کمال و صفت شربت قند
که به پرسیدن صوفی به صفا می آید

می رسد بوی کباب از حرم مطبخیان
تو مپندار که از باد هوا می آید
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۴۹
گوهر بعدی:بخش ۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.