هوش مصنوعی: این شعر از حافظ، بیانگر درد و رنج عاشقی است که در طمع عشق ناکام مانده و با مشکلات زندگی دست و پنجه نرم می‌کند. ابیات مختلف به موضوعاتی مانند ناکامی در عشق، فقر و گرسنگی، رنج‌های زندگی و ناامیدی اشاره می‌کنند.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و اجتماعی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از ابیات به رنج و ناامیدی اشاره می‌کنند که ممکن است برای سنین پایین سنگین باشد.

بخش ۱۲۹

عکس روی تو چو در آینه جام افتاد
عاشق سوخته دل در طمع خام افتاد
در جواب او

دوش در خانه مرا نان جوین شام افتاد
چه کنم هیچ جز از صبر که ناکام افتاد

صحن کاچی به دو صد درد دل آمد به شکم
رنجه گردد چو کسی در طمع خام افتاد

راز سر بسته سنبوسه نگفتم با کس
چه کنم آه که اندر دهن عام افتاد

سرخ رویی کلنبه همه از حلوا بود
زعفران نقش همین داشت که بدنام افتاد

چه کند گر نرود در پی نان، دل شب و روز
چو ازین دایره در محنت ایام افتاد

رشته بگسیخت دل و در بر ماهیچه گریخت
گر از آن بند بشد، باز درین دام افتاد

کاسه اشکنه ای داد به صوفی طباخ
این گدا بین که چه شایسته انعام افتاد
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۱۲۸
گوهر بعدی:بخش ۱۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.