هوش مصنوعی: خادمه به یار خبر می‌دهد که جوانی در حال مرگ است و از او می‌خواهد که رحم کند. یار به جای ناراحتی، می‌خندد و خادمه را سرزنش می‌کند. خادمه نزد جوان بازمی‌گردد و با گریه از او می‌خواهد که دل از یار بکند و به خدا توکل کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین، موضوعاتی مانند مرگ و رنج ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال سنگین باشد.

بخش ۱۴ - خبر بردن خادمه

خادمه آمد به بر یار باز
گفت که ای سرو قد دلنواز

کار جوان رفت ز دست ای صنم
می رود از دار جهان دم به دم

با دل پر حسرت ازین خاکدان
می رود امروز دریغا جوان

خون جوان هست به گردن ترا
رحم کن امروز بترس از خدا

خنده همی زد چو گل نوبهار
بر سخن خادمه آن گلعذار

خادمه از خنده او می گریست
کای صنم این خنده درین حال چیست

کار جوان گشت تباه این زمان
هست ترا عین گناه این زمان

گفت ایا خادمه بوالفضول
بهر چه گشتی تو درین غم ملول

من زکجا و سخن او کجا
شه نکند هم نفسی با گدا

او چو نکرد این سخنان را قبول
خادمه شد باز درین غم ملول

پیش جوان آمد و بگریست زار
گفت چه سازم من بی اعتبار

سعی کنم من، نشود کار راست
ذات خداوند جهان تا چه خواست

برکن ازو دل، چه فرو بسته ای
بر سر این کوی چرا شسته ای

حسن که کج خلق بود نیک نیست
حسن نکو، خلق نکو لیک نیست

بر کن ازو دل چه نشستی برو
صوفی سرگشته تو از من بشنو
وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۱۳ - نامه چهارم
گوهر بعدی:بخش ۱۵ - نامه پنجم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.