هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از درد و رنج عاشق در راه عشق سخن می‌گوید. شاعر از جفاهای معشوق و وفاداری خود می‌گوید و تأکید می‌کند که عشق حقیقی با همه سختی‌ها ارزشمند است. همچنین، اشاره‌هایی به مفاهیم عرفانی مانند توکل و نور الهی دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۶

گر دسترسی نبود بر دامن گلشن‌ها
از خون مژه ما را گلشن شده دامن‌ها

تنها نه همین دل‌ها آسوده به درگاهت
دارند همه جان‌ها در کوی تو مأمن‌ها

بی‌بار جفا باری در کوی تو ننشستم
در راه وفا کردم هرچند نشیمن‌ها

گر دانه از کشتت دل چید مرنجانش
کز آه شررباری سوزد همه خرمن‌ها

خصم ار همه شب پوشد زانجم چو فلک جوشن
آه سحری چون تیر بشکافته جوشن‌ها

ناگشته همان طالع مهر سحری کآیند
در کوی تو شب‌خیزان چون ذره ز روزن‌ها

چون نورعلی ما را گردیده به دل روشن
با پرتو آن بستیم چشم از همه روشن‌ها
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.