هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از عشق و علاقه‌ی خود به معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که اگر بداند قلم در دست معشوق است، خود را فدای او می‌کند. این شعر سرشار از احساسات عاشقانه و ایثار در راه معشوق است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و احساسی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از زبان و استعاره‌های شعری ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۱۴۷
چِلُویی دوسْ مه، هر دم چِلُو دَری تو
زرِ شیشه‌ره مونّی، گِلُودَری تو
اگر دونّم که قلم فرُو دری تو،
اونوخت اِمِّهْ من، اوّلِ خُودری تو
زرِ شیشه‌ره مونّی، گِلُودَری تو
اگر دونّم که قلم فرُو دری تو،
اونوخت اِمِّهْ من، اوّلِ خُودری تو
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
