هوش مصنوعی: متن بیانگر نوسانات و کشمکش‌های زندگی است که گاهی خوشایند و گاهی ناخوشایند به نظر می‌رسد. شاعر از فلک شکوه می‌کند که چرا همیشه راه سخت را پیش می‌گیرد و اظهار می‌کند که زندگی‌اش دیگر به پایان رسیده و به دنبال آرامش است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و ممکن است نیاز به تجربه و بلوغ فکری بیشتری داشته باشد.

شمارهٔ ۲۶۵

زَمونه مرهْ هَرْدَمْ کشاکَشْ بویی
گاهی به خشی، گاهی به ناخشْ بویی

امیر گنه: تا کَیْ فلکْ ره خشْ بویی
منْ زندومهْ مه جانْ دیگرِ کَشْ بویی
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.