هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه از امیر گنه بیانگر احساسات عمیق و درد عشق است. شاعر از ناتوانی در ابراز عشق، رنج دل و تن، و تمایل به وصال معشوق سخن می‌گوید. تصاویری مانند «سرخه گِل» (گل سرخ) و «جیگرِ سوته» (جگر سوخته) نشان‌دهنده‌ی عشقی پرالتهاب و پررنج است.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی تصاویر مانند «جیگرِ سوته» ممکن است برای کودکان نامناسب باشد.
شمارهٔ ۷
امیر گنه: مِهْ تاج سَرْ! مه دِلُ و تَنْ!
من نتومّه ته عشق ره شه دل هَیتن
دوستْ شه سرخه گِلْ سر وَنوشه پیتن
یا گروهْ گروهْ، گِلْ به گِلْ سرْ ریتنْ
یا جیگرِ سوته ره به مشکْ آمیتن
خطّه آیینه خطا، یا مونگْ برابر ریتن
من نتومّه ته عشق ره شه دل هَیتن
دوستْ شه سرخه گِلْ سر وَنوشه پیتن
یا گروهْ گروهْ، گِلْ به گِلْ سرْ ریتنْ
یا جیگرِ سوته ره به مشکْ آمیتن
خطّه آیینه خطا، یا مونگْ برابر ریتن
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
