هوش مصنوعی:
شاعر در این اشعار از عشق و اشتیاق به یار سخن می‌گوید و درد فراق و سوز عشق را بیان می‌کند. او از سوزش درونی، انتظار دیدار و طلب یار می‌گوید و حالتی از بی‌قراری و عشق شدید را به تصویر می‌کشد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه عمیق و احساسات شدید است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از واژه‌ها و مفاهیم به کار رفته نیاز به سطحی از بلوغ عاطفی و ادبی دارند.
شمارهٔ ۹۹
امیر گنه: سینه لَهَبْ دارمه بارونْ!
مَیْلِ شربتِ دوستِ لَبْ دارمه یارونْ!
راهِ سببْ‌سازی، سببْ دارمه یارونْ!
دستْ بئیته دوستْ‌ره طلبْ دارمه یارونْ!
کس نداره این‌حالْ که شَبْ دارمه یارونْ!
سوزمِّهْ تنه تَشْ و تَبْ دارمه یارونْ!
منْ که ساغِر می‌طلبْ دارمه یارونْ!
خونابه به دِلْ تا به لبْ دارمه یارونْ!
مَیْلِ شربتِ دوستِ لَبْ دارمه یارونْ!
راهِ سببْ‌سازی، سببْ دارمه یارونْ!
دستْ بئیته دوستْ‌ره طلبْ دارمه یارونْ!
کس نداره این‌حالْ که شَبْ دارمه یارونْ!
سوزمِّهْ تنه تَشْ و تَبْ دارمه یارونْ!
منْ که ساغِر می‌طلبْ دارمه یارونْ!
خونابه به دِلْ تا به لبْ دارمه یارونْ!
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
