هوش مصنوعی:
این متن به توصیف یک مکان یا شیء خاص به نام "مشکین کلاله" می‌پردازد که دارای ویژگی‌های منحصر به فردی مانند گِل سَروی و چکه‌های مروری است. همچنین از یک حمام خاص سخن می‌گوید که بسیار مفتخر است و سزاوار احترام است. در انتها، امیر اشاره می‌کند که دوستش را بسیار دوست دارد و او را مانند شکر شیرین می‌داند.
رده سنی:
12+
این متن دارای مفاهیم شاعرانه و توصیفی است که ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از کلمات و عبارات ممکن است نیاز به توضیح داشته باشند که برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.
شمارهٔ ۱۸۶
مشکینْ کلاله که گِل سَرْوی داره
چکّه چکّه وی کٰانِ مرْوٰاری داره
مرْواری بیحدّه که حَمُّوم بواره
همچنین حَمُّوم که اینْ اَنعامْ ره داره
بسی مفتخر بُو ئه اُونْ حَمُّوم، باره
سزاوارْ نیه به هر نفیسْ ره خواره
امیر گنه: یارون، قیمت نیه مه یاره
مه دوستْ به دْ لُو دارْنه شَکّر خرواره
چکّه چکّه وی کٰانِ مرْوٰاری داره
مرْواری بیحدّه که حَمُّوم بواره
همچنین حَمُّوم که اینْ اَنعامْ ره داره
بسی مفتخر بُو ئه اُونْ حَمُّوم، باره
سزاوارْ نیه به هر نفیسْ ره خواره
امیر گنه: یارون، قیمت نیه مه یاره
مه دوستْ به دْ لُو دارْنه شَکّر خرواره
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
