هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از درد دل، عشق و رنج‌های عاطفی سخن می‌گوید. شاعر از آشفتگی خاطر، سینه‌ای پر از آتش، دلِ بی‌قرار و آرزوهای سوزان خود می‌گوید و احساساتش را با تصاویری مانند تیر و آتش بیان می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاطفی عمیق و گاهی دردناک است که درک آن برای نوجوانان کم‌سن‌وسال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از تصاویر به‌کاررفته (مانند تیر و آتش) ممکن است برای خوانندگان جوان ترسناک یا ناراحت‌کننده باشند.
شمارهٔ ۱۹۴
تا که اینْ کِسْ خاطرْ مُشوّشْ بویی
چشمِ خینْ شَنّه و سینه پرْ آتش بویی،
دلِ بیخْ ره بندو، درد منقّش بویی
غذارهْ جگرِ خین‌ها کردهْ، خشْ بویی،
تا مه دلْ به گردِته پری‌وش بویی
تا جانْ به منهْ تَنْ در کشاکَش بویی،
تا آرزویِ منْ سر آتش بُویی
دلْ آماجِ تیرِ ته پری‌وش بویی
چشمِ خینْ شَنّه و سینه پرْ آتش بویی،
دلِ بیخْ ره بندو، درد منقّش بویی
غذارهْ جگرِ خین‌ها کردهْ، خشْ بویی،
تا مه دلْ به گردِته پری‌وش بویی
تا جانْ به منهْ تَنْ در کشاکَش بویی،
تا آرزویِ منْ سر آتش بُویی
دلْ آماجِ تیرِ ته پری‌وش بویی
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
