هوش مصنوعی: این متن شعری است که به زیبایی و با استفاده از استعاره‌های مختلف، مفهوم عشق و تأثیرات آن را بیان می‌کند. شاعر از عشق به عنوان نیرویی قدرتمند یاد می‌کند که می‌تواند هم زندگی‌بخش باشد و هم ویران‌کننده. او از عشق به عنوان آتش و باد یاد می‌کند که می‌تواند چراغ‌ها را خاموش کند و عاشقان را به نابودی بکشاند. همچنین، شاعر به تأثیرات عشق بر قلب و روح انسان اشاره می‌کند و از عشق به عنوان دولتی یاد می‌کند که می‌تواند یار و همراه انسان باشد.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و مفاهیم انتزاعی عشق و زندگی، نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.

غزل شمارهٔ ۳۵۲

دوست داری که دوستدار کشی
هر دلی را هزار بار کشی

تو گرفتار عشق را ز نهان
دم دهی پس به آشکار کشی

رشتهٔ جان سیه کنی چون شمع
عاشقی را که شمع‌وار کشی

ما چراغ تو و تو آتش و باد
گر یکی برکنی هزار کشی

کیسه لاغر شده، چه سیم کشی
صید فربه شده چه زار کشی

جام پر بر دهی به مجلس می
غمگنان را به غم‌گسار کشی

خنده را گو که سر مبر به شکر
چند شیران مرغزار کشی

غمزه را گو که خون مریز به سحر
چند مردان روزگار کشی

تشنهٔ عشق را به جستن آب
غرقه در آب انتظار کشی

دولت عشق یار خاقانی است
تو همه دولتی که یار کشی
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۵۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.