هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که به زیبایی‌های طبیعت، معشوق و مفاهیم بهشتی می‌پردازد. شاعر از توصیف چهره معشوق، زیبایی‌های بهشت و لحظات عاشقانه سخن می‌گوید و از مفاهیمی مانند غربت، وصال و مستی معنوی نیز استفاده کرده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و ادبی است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات عاشقانه و تمثیل‌های به کار رفته نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
غزل شمارهٔ ۸۹۸
اروض الخلدام مغنی الغوانی
اضؤ الخد ام برق یمانی
رخست از آفتاب عالم افروز
درفشان در نقاب آسمانی
خدود الغید تحت الصدغ ضاهت
حدایق طرزت بالضیمران
چو آن هندو ندیدم هیچ کافر
سزاوار بهشت جاودانی
نشق الجیب من نشر الخرامی
نحط الرجل فی ربع الغوانی
چه باشد گر دمی در منزل دوست
بر آساید غریبی کاروانی
اری فی وجنتیها کل یوم
جنانی طار فی روض الجنان
نباشد شکری را این حلاوت
نباشد صورتی را این معانی
یغرد فی‌المغارید المغنی
سلام الله ما تلی المثانی
ز خواجو بگذران جامی که مستست
ز چشم ساقی و لحن اغانی
اضؤ الخد ام برق یمانی
رخست از آفتاب عالم افروز
درفشان در نقاب آسمانی
خدود الغید تحت الصدغ ضاهت
حدایق طرزت بالضیمران
چو آن هندو ندیدم هیچ کافر
سزاوار بهشت جاودانی
نشق الجیب من نشر الخرامی
نحط الرجل فی ربع الغوانی
چه باشد گر دمی در منزل دوست
بر آساید غریبی کاروانی
اری فی وجنتیها کل یوم
جنانی طار فی روض الجنان
نباشد شکری را این حلاوت
نباشد صورتی را این معانی
یغرد فی‌المغارید المغنی
سلام الله ما تلی المثانی
ز خواجو بگذران جامی که مستست
ز چشم ساقی و لحن اغانی
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۸۹۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۸۹۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
