هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جمال معشوق اشاره دارد و تأثیر آن را بر جهان و جهانیان توصیف می‌کند. شاعر از قدرت و جذابیت معشوق سخن می‌گوید و اینکه حتی بهشتیان و حوریان نیز تحت تأثیر او قرار می‌گیرند. همچنین، از خواب غرور و عذاب همدمی با دیگران سخن به میان می‌آید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

غزل شمارهٔ ۲۱۹

گر از جمال جهانتاب او نقاب کشند
جهانیان قلم رد بر آفتاب کشند

برای نیم نگه سرخوشان خواب غرور
هزار منت از آن چشم نیم خواب کشند

اگر شوی نفسی با بهشتیان همدم
دگر ز همدمی حوریان عذاب کشند

برند راه به میزان حسن چون تو سوار
شوی به ناز و بتان حلقهٔ رکاب کشند

ز طبع آب تحیر برون برد حرکت
ز صورت تو مثالی اگر بر آب کشند

غبار راه جنیبت کشان حسن تو را
بود دریغ که در چشم آفتاب کشند

سپار محتشم آخر زمام کشتی تن
به ساقیان که تو را در شط شراب کشند
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۱۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.