هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و توصیفی، به زیبایی‌های معشوق و تأثیرات جادویی او بر طبیعت و اطرافیان می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند موی معشوق که روح پری‌ها را احضار می‌کند یا خورشید چهره‌اش که هر ذره‌ای را صاحب‌نظر می‌سازد، عشق و ستایش خود را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و تصاویر شاعرانه پیچیده است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک نیاز دارد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.

غزل شمارهٔ ۴۰

کاش آن صنم آماده شدی جلوه‌گری را
در پرده نشاندی صنم کاشغری را

گر جعد تو مویی فکند بر سر آتش
احضار کند روح هوا فوج پری را

از منظر خورشید تو گر پرده برافتد
هر ذره کند دعوی صاحب‌نظری را

هر گه که چو طاوس خرامی عجبی نیست
گر طوق به گردن فکنی کبک دری را

تا خط تو بر صفحهٔ رخسار ندیدم
واقف نشدم فتنهٔ دور قمری را

گر پای نهی از سر رحمت به گلستان
درهم شکنی رونق گل‌برگ طری را

چون سرو قباپوش تو در جلوه درآید
البته پری شیوه کند جامه دری را

کحال صبا از اثر گرد قدومت
از نرگس شهلا ببرد بی‌بصری را

هر کس که دم از حور زند عین قصور است
گفتن نتوان با تو حدیث دگری را

پیغام فروغی نرسد بر سر کویت
که آنجا گذری نیست نسیم سحری را
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.